Tryb RAID (ang. Redundant Array of Independent Disks) to technologia używana w komputerach do tworzenia połączonych i nadmiarowych układów dysków twardych. Pozwala ona na zwiększenie wydajności, ochronę danych oraz możliwość naprawy awarii. Istnieje kilka różnych poziomów trybu RAID, z których najpopularniejsze to: 1. RAID 0: Ta konfiguracja korzysta z co najmniej dwóch dysków twardych i dzieli dane równomiernie między nie. Powoduje to zwiększenie prędkości odczytu i zapisu, ale nie zapewnia ochrony przed awariami. Na przykład, jeśli mamy dwa dyski o pojemności 500 GB, tryb RAID 0 połączy je w jedno logiczne urządzenie o pojemności 1000 GB, jednak jeśli jeden dysk ulegnie awarii, stracimy wszystkie dane. 2. RAID 1: W tym trybie dane są replikowane na co najmniej dwóch dyskach twardych. Gwarantuje to wyższy poziom bezpieczeństwa i ochronę przed utratą danych. Na przykład, jeśli mamy dwa dyski o pojemności 500 GB, tryb RAID 1 utworzy kopię wszystkich danych na drugim dysku, co oznacza, że jeśli jeden dysk ulegnie awarii, dane są nadal bezpieczne na drugim dysku. 3. RAID 5: Ten tryb wykorzystuje minimum trzy dyski twarde. Dane są rozkładane wraz z blokiem parzystości na różnych dyskach, co pozwala na ochronę przed utratą danych przy jednej awarii dysku. Na przykład, jeśli mamy trzy dyski o pojemności 500 GB, tryb RAID 5 pozwoli na przechowywanie danych na dwóch dyskach oraz zapewni ochronę, gdy jeden z dysków ulegnie awarii. Tryb RAID zapewnia wydajność i ochronę danych, co jest szczególnie ważne dla systemów przechowujących duże ilości danych. Oczywiście, istnieją także inne poziomy trybu RAID, które mogą mieć bardziej skomplikowane zastosowania, ale te podstawowe poziomy wyjaśniają, jak działa ta technologia.